Air Zimbabwe sprzeda dwa B777-200ER

Szerokokadłubowe samoloty amerykańskiej produkcji, pierwotnie nabyte od Malaysia Airlines w celu ożywienia potencjału lotniczego Zimbabwe, zostaną teraz sprzedane na zasadzie „tak jak jest”. Boeingi (Z-NBE, Z-RGM) od października 2020 roku, kiedy zostały pozyskane, nie wykonują (i nigdy nie wykonywały) regularnych operacji z pasażerami – maszyny są zaparkowane na płycie postojowej międzynarodowego lotniska im. Roberta Gabriela Mugabe w Harare.

Operator ze śródlądowego państwa w południowej Afryce musi radzić sobie z rosnącym długiem, przeszkodami operacyjnymi i latami złego zarządzania. Pomimo wysiłków zmierzających do odnowienia floty i przywrócenia pozycji konkurencyjnej regionalnym liniom lotniczym, flagowemu przewoźnikowi z Zimbabwe nie udało się odwrócić sytuacji. Sprzedaż boeingów 777 – niegdyś postrzeganych jako symbol nowego rozdania – stanowi weryfikację realiów zimbabweńskiego operatora.

Linie lotnicze Air Zimbabwe miał ambitne plany rozszerzenia sieci tras długodystansowych w ramach inicjatywy Zimbabwe Airways w 2017 roku, lecz ciągła niestabilność gospodarcza, nadmierna ingerencja polityczna i korupcja na stanowiskach kierowniczych stłumiły pożądany rozwój. Zadłużenie zagraniczne przewoźnika przekroczyło już 30 milionów dolarów amerykańskich, a niemożność znalezienia partnera strategicznego zmusza Air Zimbabwe do zbywania cennych aktywów – jest to jedyna droga na szybkie pozyskanie gotówki potrzebne do spłacenia wymagalnych wierzytelności i utrzymania się na powierzchni.

Zimbabweński flagowiec był kiedyś szanowaną marką na afrykańskim niebie W momencie uzyskania niepodległości w 1980 roku linie lotnicze posiadały dobrze utrzymaną flotą 15 samolotów, która składa się z w tym pięć boeingów 720, trzech Viscounty 700 i siedmiu Hawkerów Siddeley HS 748. Operator zbudował dobrze rozwinięta sieć połączeń regionalnych, szczycił się doskonałymi standardami bezpieczeństwa, mając rzeszę lojalnych pasażerów, dla których Harare było głównym hubem przesiadkowym w czasie podróży regionalnych, lecz dekady kumoterstwa i synekur oraz złego zarządzania całkowicie zniszczyły wizerunek i pozycję zbudowaną przed laty.